Oasebos in beweging
Deze nieuwsbrief is wat uitgebreider dan u van ons gewend bent. Er is dan ook weer veel om over te schrijven! Van de financiële resultaten tot aan het verkennen van een nieuw gebied tot aankoop.
Diegenen die mee hebben gewerkt aan het onderzoek van onze student Robert van Haelst, danken we hartelijk voor hun bijdragen! De resultaten van zijn onderzoek delen we graag in een volgende nieuwsbrief. Verder zijn we door MVO Nederland gevraagd om tijdens het bezoek van de president van Costa Rica aan Nederland, een pitch voor te bereiden over de werkzaamheden van Oasebos, leuk! Ook is er meerdere keren contact geweest met collega organisaties die net zoals Oasebos, gebieden beschermen in Costa Rica. Goed om van elkaar te leren en wellicht eens voorzichtig te verkennen of we samen op dossiers sterker kunnen staan. Tot slot is er een nieuwe penningmeester aangetreden, Marcel Verweij die zich in de volgende nieuwsbrief voor zal stellen, en kondigen we alvast de komst van onze geheel vernieuwde website inclusief nieuw logo aan, waar op dit moment hard aan wordt gewerkt; kortom er gebeurt weer van alles!
Oasebos is opgericht door Arthur van der Linden, hij ging deze zomer met zijn zoon terug naar waar het allemaal begon. En ook al zit Arthur al jarenlang niet meer in het bestuur, zijn betrokkenheid en bevlogenheid is nog altijd enorm, zijn verslag vindt u hieronder.
Terug naar waar het begon, door Arthur van der Linden
Deze zomer waren mijn zoon Lion en ik in Costa Rica. We hebben de reservaten van Oasebos bezocht. We vinden ze werkelijk prachtig! Het is een eer voor me als oprichter van Oasebos omringd te zijn door overweldigende natuur die zal blijven bestaan. En het was geweldig voor mijn zoon om in zijn eigen bos rond te kunnen struinen, want Lion heeft een participatie in Copalchi. Hylke ging met ons mee.
Monte Alto
In de buurt van El Salto hebben we in Monte Alto geslapen. We sliepen in de open lucht onder een klamboe en dat was heerlijk. ’s Nachts zijn we op pad gegaan om rivierkreeften te zien. Met de zaklamp zagen we ze, prachtig paarsblauw want het was paringstijd. Monte Alto vinden wij een aanrader. Het is er wild maar op een zodanige manier dat wij ons er heel veilig voelden om de natuur in te gaan. Bij je ontbijt zie je dan veelkleurige vogels, waaronder toekans. En net zo makkelijk een complete familie brulapen op slechts 2 meter van je slaapplek, vandaar dat we soms vroeg wakker waren!
El Salto
In El Salto zijn we op twee paardjes gesprongen. Felle dieren die met weinig aansporing al flink rennen, vooral terug naar de stal. De tocht naar de watervallen van 350 meter hoog is dan een eitje. De watervallen zijn een waar heiligdom en ik ben ontzettend blij dat we hier bijdragen aan bescherming.
Zoetwatersnorkelen kan dat? Ja dat kan!
zoetwatersnorkelen gedaan. Laarzen aan en duikbril op. Liggend door de poelen en beekjes. In Costa Rica kun je dan van alles tegenkomen en dat lukte ook. We hebben de otter gezien!! De otter komt nog voor in ons gebied in El Salto! Rivierkreeften, zoetwatergarnalen, vis natuurlijk en zoetwaterspinnen. Terwijl je dit snorkelend doet, steken je billen boven water uit en toen werd ik flink gestoken! Het blijft wild in Costa Rica…
Gouden pad
Mensen die mij kennen weten dat ik een ketting met een gouden padje om mijn nek heb, dag en nacht. De gouden pad heeft in Costa Rica in Monteverde geleefd maar is door toedoen van de mens uitgestorven. Dat wil zeggen voor altijd van de aarde verdwenen. De gouden pad staat voor mij symbool voor het uitsterven van soorten – een uitsterven dat met een beetje zorg en aandacht helemaal niet nodig is. Kijk naar het werk dat is verricht voor de Lapa Verde, ook door Oasebos! Met die soort gaat het alweer een stuk beter. Ons werk heeft effect en zo sterven soorten niet uit. En dan kunnen we nog eeuwen genieten van de kleine oranje wezentjes (zie foto, dendrobates pumilo) die wel van een andere planeet lijken te komen. Het was dan ook een prachtig moment toen we bij Cerrito deze oranje kikker vonden die veel lijkt op de gouden pad. We hebben hem goed bekeken en meteen daarna vrij gelaten. En Lion moest daarna zijn handen goed wassen want ja, erg giftig zijn ze, ook al zijn ze nog geen centimeter groot. Ook hoorde ik dat er bij Cerrito nog zeekoeien gezien worden. Wat een geluk dat ze er nog rondzwemmen. Want als het met de zeekoe goed gaat, dan gaat het goed met heel veel meer soorten die afhankelijk zijn van schoon water.
Copalchi
Twee en een half uur gaans door het woud van Copalchi. Ulises (onze beheerder) liep woest kappend met zijn kapmes voorop. En dan hebben we nog maar een stukje van Copalchi gezien. Op de foto kunt u ook zien dat we zulke tochten niet gewend zijn. Prachtig was het. Wat een bijzonder bos met zijn enorme bomen van dik 40 meter hoog!
Lion zei me na afloop van de reis dat het voor hem het grootste avontuur van zijn leven was geweest. Voor mij geweldig om te horen!
Toekomst
Mensen, ik wil u tot slot op het hart drukken dat Oasebos niet af is. Helemaal niet af zelfs! Helaas rukken de ananasplantages met al hun chemische middelengebruik sterk op in het Maquenque gebied; zeer slecht nieuws voor jaguar en zeekoe! Oasebos zou veel meer kunnen kopen en daar ook goed voor kunnen zorgen. Maar voor aankopen door Oasebos zijn wel middelen nodig en daarvoor vraag ik uw hulp. Bij voorbaat dank ik u!
Nieuw beleidsplan, nieuw gebied?
In onze vorige nieuwsbrief vatten we kort de hoogtepunten van ons nieuwe beleidsplan voor u samen. Als vervolg daarop willen we actief verkennen of we een nieuw stuk bos kunnen gaan aankopen. Een aankoop die we conditioneel willen doen. Dat wil zeggen eerst een geschikt gebied kiezen, en dat onder voorwaarden van financiering aan gaan kopen. Een andere financieringsvorm zou kunnen helpen om meer gebieden te beschermen in aanvulling op onze huidige manier. In dat kader hebben we dit jaar de voorwaarden van aankoop gedefinieerd en is er een gebied geëvalueerd dat ons aangeboden werd om aan te kopen. Het gebied bevindt zich in de buurt van de Poas vulkaan in de corridor waardoor de jaguar zich beweegt. Uiteindelijk besloten we om dit gebied niet aan te kopen en onze voorwaarden tot aankoop verder aan te scherpen. We zijn vooral geïnteresseerd in het Maquenque gebied waarin nog veel primair woud te vinden is en waarbij de aansluiting op de bestaande gebieden, inclusief de mogelijkheid van beheer, goed is geborgd. We zoeken rustig verder.
Bescherming van het regenwoud blijft nodig!
Want er blijven vele bedreigingen. Bijvoorbeeld in de nabije omgeving van onze aankopen in het Maquenque gebied dreigt een groot gevaar. In Nicaragua, grenzend aan het Maquenque gebied wil de overheid en president Ortega voorop een goot kanaal aanleggen wat voor grote containerschepen een nieuwe verbinding gaat vormen tussen de Stille en de Atlantische oceaan, dit ondanks de vele protesten van o.a. bewoners en milieu organisaties.
De aanleg van het kanaal heeft drastische effecten op de natuur. Niet alleen wordt een voor veel dieren onneembare barrière opgeworpen, ook zal voor de aanleg grote stukken primair en secundair regenwoud gekapt moeten worden.
Wat verderop, in Brazilië is in de Amazone is een stuk regenwoud ter grootte van Nederland (Renca reserve) op het nippertje door de rechter gered. De president aldaar, Temer, wilde dit stuk Amazone, met uitzonderlijk hoge biodiversiteit vrijgeven voor mijnbouwactiviteiten. Gelukkig heeft de rechter en het uiteindelijk een stokje voor gestoken. Echter het gevaar is nog niet geweken, het congres kan altijd nog besluiten om de beschermde status van het gebied af te halen.
Het blijkt wel dat overal ter wereld economische activiteit botst met natuurbescherming. Zelfs een beschermde status is vaak niet voldoende. Aankopen van regenwoud (en dus eigenaar worden) is in deze wel een manier om zoveel mogelijk weerstand te kunnen bieden.
Financieel jaarverslag
Het resultaat over 2016 was positief: € 5.035 (2015: € -6.409).
Streven van het bestuur is de algemene lasten (kosten die niet direct gerelateerd zijn aan de doelstelling) zo laag mogelijk te houden. Over 2016 zijn de algemene lasten beperkt tot slechts 6,7% van de baten.
Onze jaarrekening is onlangs weer gecontroleerd door de accountant en met zijn verklaring op de website geplaatst. In 2016 is geen bos aangekocht. Uit het gebied El Cerrito zijn 7 ha bos aan participaties uitgegeven (2015: 6 ha.). Aan donaties is in 2016 € 2.189 ontvangen (in 2015: € 1.952). In 2016 is subsidie ontvangen (€ 9.081) van de Costa Ricaanse overheid (programma Fonafifo – vanuit internationale CO2 gelden) en deze subsidie is ook voor de komende vier jaren toegekend. Deze subsidie gebruikt Oasebos om het beheer en de vertegenwoordiging in Costa Rica te bekostigen. De bestemmingsfondsen (El Salto, Copalchi en El Cerrito) gezamenlijk geven eind 2016 een vastgelegd vermogen van € 164.114. De omvang van de algemene reserve eind 2016 is € 25.398.
